kontuzjować

kontuzjować
kontuzjować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk a. dk Ia, kontuzjowaćzjuję, kontuzjowaćzjuje, kontuzjowaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'spowodować czyjąś kontuzję; ulec kontuzji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodnik został kontuzjowany w czasie wyścigu. Kontuzjowany bramkarz zszedł z boiska. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kontuzjować — dk (rzad. ndk) IV, kontuzjowaćzjuje, kontuzjowaćował, kontuzjowaćowany «spowodować czyjąś kontuzję; ulec kontuzji» Kontuzjowany w katastrofie lotniczej. Kontuzjować kogoś w czasie meczu …   Słownik języka polskiego

  • kontuzjowanie — n I rzecz. od kontuzjować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”